Gerard Stout (Erica, 1950) schrijft proza in het Drents en het Nederlands. Hij woont in Peize (Drenthe).

gerardstout(at)kpnmail.nl

Biografie

Gerard Stout is op Erica geboren. Hij volgde de toenmalige R.K. HBS in Emmen. In 1975 studeerde hij af aan de Rijksuniversiteit Groningen (organische chemie). Na zijn afstuderen werkte hij bijna twee jaar aan Kalabo Secondary School in Zambia. Vanaf 1978 was hij werkzaam in het onderwijs, eerst het voortgezet onderwijs in Emmen, later bij de lerarenopleiding Ubbo Emmius in Groningen en de rechtsopvolger: NHL Hogeschool in Leeuwarden. Na beëindiging van zijn maatschappelijke loopbaan in 2012 wijdt hij zich met zijn uitgeverij Ter Verpoozing aan uitgave van eigen werk en aan het uitgeven van boeiend werk van andere schrijvers. In de vakliteratuur NVOX van de lerarenvereniging NVON schreef hij honderden recensies, vakdidactische artikelen en tips voor gebruik in de lessen natuurkunde, scheikunde en biologie.In 2013 ontving hij de NVON-oeuvreprijs.

In 1985 debuteerde hij in Roet, Drents letterkundig tijdschrift, met het korte verhaal de steunzolen van mien va. Na deze start volgden tientalen korte verhalen in Roet en in andere tijdschriften. Hij schreef diverse Drentse en Nederlandse novelles en enkele romans. In Hollands Maandblad en in NWT verscheen een Nederlands kort verhaal.

In 2014 ontving hij de Grote Culturele Prijs van Drenthe.

Natuurwetenschappen

Vanuit zijn studie organische chemie heeft Gerard Stout zich in de breedte ontwikkeld in de natuurwetenschappen. Hij raakte geïnteresseerd in veranderingsprocessen. Zo bestudeerde hij het chemisch leven na de dood. In het NVOX, periodiek van de NVON, de Nederlandse Vereniging voor Onderwijs in de Natuurwetenschappen) schreef hij een groot scala aan artikelen over planten, voeding, chemie in het dagelijks leven. Hij recenseerde veel populair natuurwetenschappelijke boeken.